Nieuws

De Operatie van Kobus

Hond Kobus is afkomstig uit een asiel in een andere regio. We hebben een succesvolle uitwisseling gedaan, om de plaatsingskansen voor de honden te verhogen.

Problemen

Na een maand in het asiel begon Kobus te manken met zijn linker achterpoot. Eerst op de pijnstillers en aangepaste beweging was het advies, in de hoop dat de poot gewoon wat overbelast was, maar helaas werd het er niet beter op. Na verder onderzoek bleek zijn knieband gescheurd te zijn, iets wat helaas vaker voorkomt bij deze zware hondenrassen. Dit geneest niet vanzelf, zeker niet bij zo’n drukke clown als Kobus. Het was snel duidelijk dat er een operatie aan zat te komen, maar dit is voor het asiel een grote uitgave en daar zal dus een goed plan voor gemaakt moeten worden. Het asiel heeft maar een beperkt budget en moet ieder dubbeltje omdraaien. En het is ook zeker geen ideale plek om te revalideren. Maar Kobus kennende is het een relaxte bull en hebben we besloten er voor de volle 100% voor te gaan.

Giften

De eerste stap was natuurlijk geld inzamelen. Gelukkig hadden we precies op dat moment een potje ingezameld geld waar we nog een bestemming voor zochten (met dank aan een aantal lieve vrijwilligers). Dit was bijna genoeg voor de operatie. Met een aanvulling van giften kwamen we op het juiste bedrag uit en konden we de afspraak maken.

Op slag verliefd

Intussen hadden zich, ook heel toevallig, nieuwe baasjes aangediend voor Kobus. Ze kwamen helemaal uit Almere, eigenlijk voor een andere hond, maar toen ze Kobus zagen werden ze meteen verliefd (alsof het zo moest zijn). De nieuwe bazen hadden alle geduld en begrip van de wereld, en er werd afgesproken dat Kobus na de operatie verder mocht gaan revalideren bij hen.

Operatie en revalidatie

Eind oktober was het zover; Kobus werd geopereerd in Terneuzen. Terwijl hij onder het mes ging werd alles op alles gezet om van zijn kennel een minihuiskamertje te maken, met antislip-vloerbedekking en een heerlijk bed inclusief dekbedden. De operatie verliep zeer voorspoedig en samen met een uitgebreide handleiding en revalidatieschema mochten we hem ophalen. De eerste week mocht hij niks en moest hij ondersteund met een handdoek naar buiten om te poepen en te plassen. Kobus wilde natuurlijk al snel veel te veel en dus kreeg hij iets om een beetje rustig te blijven. Kobus was een voorbeeldige patiënt en zijn herstel verliep volgens het boekje. Eigenlijk hadden we niet anders verwacht van deze geweldige lobbes.

Een ritje naar Almere

Na een paar weken was het dan zover; de verhuizing! Eindelijk mochten de nieuwe bazen hem ophalen. Dankzij de goede samenwerking met onze artsen werd geregeld dat ze de nazorg konden voortzetten in Almere. Kobus mocht mee in de Jaguar en was zó blij, dat het bijna onmogelijk was om te gaan rijden met hem. Na een half uur onderweg moesten ze zelfs nog terugkomen omdat ze de pijnstillers vergeten waren (en daar kan hij natuurlijk nog lang niet zonder).

Kobus blij, baasjes blij!

Kobus is nu een paar weken bij zijn nieuwe bazen en het gaat ontzettend goed met hem. De revalidatie zal nog lang duren, maar hij herstelt voorspoedig. En het allermooiste is natuurlijk dat deze hond en zijn bazen zo gelukkig en blij met elkaar zijn. En dat is natuurlijk waar we het allemaal voor doen!
 

01 januari 2000 00:00