Nieuws

Berichten uit het Catshuis 2 - Redactiesecretaresse Catty zit tot over haar poezenoortjes in het werk

Enige tijd geleden hebben we hoofdredacteur Gommert aan u voorgesteld. De beurt is nu aan ‘zijn secretaresse’ Catty. We treffen haar, druk typend, aan in het kattenkantoor dat grenst aan de kamer van Gommert. (Tijdens het interview wordt zij regelmatig via de intercom door hem toegesnauwd).

Drukke werkkring?

“Ja, zo’n 60 uur per week breng ik hier wel door. De hoofdredacteur beschouwt me zo’n beetje als zijn persoonlijke secretaresse, hoewel ik daar niet voor ben aangenomen.” (Bij deze opmerking kijkt Catty fel naar de deur waarachter de hoofdredacteur zijn bevelen mauwt).

Veeleisende baas?

“Hij denkt zich alles maar te kunnen permitteren. Tussen haakjes, ik ben hier wel degene met de meeste papieren, maar dankbaarheid of een schouderklopje kan er niet af!” Catty laat ons (met vies gezicht) enkele aantekeningen van Gommert zien. Deze zien er niet al te fris uit. Het lijkt wel of er een maaltje vis in verpakt heeft gezeten. Het vet druipt van het papier. Maar vertelde de lekkerbek ons de vorige keer niet dat hij graag veel en vet eet?

Wat staat er zoal op stapel?

“Dat mag ik natuurlijk niet vertellen, dat is voorbehouden aan de hoofdredacteur. “Maar”....De intercom dichtdraaiend, buigt Catty zich geheimzinnig naar ons over. “Ik heb horen verluiden dat het kattenbos al een eind gevorderd is……”
Het kattenbos? “Nou ja, een wijdse benaming, dat wel, en de mensen moeten zich niet een echt bos voorstellen. Het is bedoeld voor de katten uit het asiel die nergens anders terecht kunnen. Degenen zonder goede manieren dus. Ze sissen en blazen soms naar elkaar en ook naar mensen. Dus een huis vinden? Ho maar! En dat is eigenlijk hartstikke zielig toch? Daarom hebben we bedacht dat ze, achter het asiel, lekker buiten kunnen wonen. Op een permanente hangplek. Met bosjes en struiken waar ze kunnen vergaderen, en alles helemaal omheind. Plus twee tuinhuisjes als de dames en heren het te koud vinden. Ja, het wordt echt goed aangepakt.”

Tijdens het relaas van Catty worden we wederom gestoord door Gommert die de intercom niet kan gebruiken. Met een zucht draait de getergde secretaresse de volumeknop weer op volle sterkte. Om Catty wat beter te leren kennen stellen we maar snel de gebruikelijke vragen.

Lievelingsboek?

“Help, de dierenarts verzuipt!” roept Catty vrolijk. “Tenslotte moet je naast dit werk ook nog wat te lachen overhouden.”

Favo gadget?

“Mijn kleine Hello Kitty make-up tasje, altijd handig voor alle gelegenheden!”

Favo song?

“Mijn tophit is en blijft Catisfaction, een gouwe ouwe waar je lekker op kunt swingen!”

Lievelingsmaaltje?

“Op de huid gebakken veldmuis, mmmmm!

Lievelingshap

Alsof het afgesproken werk is, komt plots een grijnzende Gommert binnenwandelen, met in zijn hoedje, jawel….een vettig pakje.“Kijk eens meid, je lievelingshap, als dank voor al je goede werk!” Zou Gommert stiekem hebben meegeluisterd? Catty kijkt verlegen: “Ach, hij meent het allemaal niet zo kwaad, die ouwe brombeer.” De rest van het interview valt min of meer in het water. Catty’s ogen dwalen steeds af naar het ‘geurige’ geschenk op haar bureau. We besluiten om er maar mee te stoppen. Volgende keer is de stagiaire aan de beurt!

Inge Zweedijk
14 juli 2012 12:20