Nieuws

December vorig jaar kwam een kleine kater van 12 weken oud via het dierenasiel in ons pleeggezin terecht. Een voorbijganger had hem in een B-weg gevonden, verlamd aan het achterlijf, waarschijnlijk aangereden. De dierenarts die hem bekeek, vermoedde dat het wel goed zou komen. De kleine zielenpoot had benchrust nodig en een intensieve verzorging. Die wilden we hem graag geven. Omdat hij rond Kerst bij ons kwam wonen noemden we hem Jozef. Wellicht zou Maria ook nog opdagen…?

Weinig praatjes

Jozef had aanvankelijk niet veel praatjes. Hij lag maar stil naar ons te kijken en kon alleen zijn koppie optillen. Overal moest hij bij geholpen worden. Gelukkig had de patiënt wel trek. Maar zoals te begrijpen valt was de kattenbak een probleem, dus draaide de wasmachine op volle toeren! Gelukkig liet de kleine kater alles toe. Het leek wel of hij snapte dat we het beste met hem voor hadden.

Langzaam herstel

Zo maakte onze ’kreukel ‘ de feestdagen mee. Oud en nieuw gingen voorbij en in het nieuwe jaar begon Jozef langzaam op te knappen. Na een aantal weken strompelde hij de kamer door, steeds een stukje verder. Daarna werd de rest van het huis verkend. Wel merkten we dat Jozefs karakter tijdens zijn herstel ook meer zichtbaar werd. Omdat hij wat zelfstandiger te werk ging, zagen we dat hij zich weliswaar sterk op ons ging richten, maar niet op bezoekers. Als de bel ging verstopte meneer zich achter een stoel en liet zich niet zien.

Zelf houden?

Wanneer je zo’n gevonden katje in huis hebt, kun je niets anders dan gissen naar zijn verleden. Dat leidde tot de conclusie dat hij in het wild moest zijn opgegroeid, gezien zijn gedrag. Toch wat angstig voor vreemden en bang voor harde geluiden (misschien dat laatste als gevolg van de aanrijding?). Met zijn gezondheid verliep het voorspoedig.  Jozef bewoog zich voort zoals een echte kat  hoort te doen. Onlangs is hij gecastreerd, want Jozef is nu circa 6 maanden oud, dus al een tijdje bij ons. “Willen jullie hem zelf niet houden?”, wordt er vaak gevraagd. De verleiding is groot, maar eigenlijk willen we geen gezinspoes meer en ons volledig richten op asielkittens die tijdelijke verzorging en aandacht nodig hebben.

Geweldig gozertje!

Vandaar dit pleidooi voor Jozef. Nog even een paar dingen die we over dit geweldige gozertje kwijt willen.
Jozef is in de eerste plaats ontzettend lief. Hij is graag bij je in de buurt, komt als je hem roept en loopt de hele dag achter je aan. Verder is hij erg speels en niet zo’n beetje nieuwsgierig! Een tuin zou heerlijk zijn en ook een welkome afwisseling in zijn poezenleven. Af en toe is dit katertje zo uitbundig dat hij van gekkigheid niet weet waar hij ’t eerst zal beginnen. Hij moet dus echt zijn energie kwijt kunnen. Jozef heeft inmiddels ook onze verhuizing meegemaakt en traplopen is tegenwoordig voor hem een makkie. Nog maar héél af en toe (bij woeste spelletjes) is te merken dat hij ooit verlamd is geweest. Dan reageert hij wat klungelig. Een gezin met (grotere) kinderen zou prima voor hem zijn, maar een één- of tweepersoons huishouden nóg beter. En andere poezen zou hij best leuk vinden!

Wel even wennen

Jozefs toekomstige baasjes moeten wel het een en ander weten van de kattenpsyche en hem tijd gunnen om te wennen aan de nieuwe situatie. De keurige kater is superzindelijk en begraaft minutenlang alles waarvan hij vindt dat het aan ‘s mensenoog onttrokken moet worden….. Verder is Jozef makkelijk met het innemen van pilletjes of bij het toedienen van zalfjes (mocht dit ooit nodig zijn). Daar is hij vanaf kleins af aan helemaal aan gewend. Vooral als hij nadien een snoepje krijgt! 

Jozef is inmiddels geplaatst. Jozef en zijn nieuwe baasje zijn erg blij met elkaar.